Αυτό το Σαββατοκύριακο έχουμε τον τελευταίο γύρο πριν από το καλοκαιρινό διάλειμμα του MotoGP.

Το GP της Τσεχίας στο Brno επιστρέφει στο ημερολόγιο μετά από απουσία τεσσάρων ετών, o τελευταίος αγώνας εκεί έγινε το 2020, ωστόσο, λόγω της πανδημίας, δεν επετράπη η είσοδος θεατών στην πίστα.

Πραγματικά κρίμα, δεδομένου ότι από το 2007 έως το 2015, η προσέλευση τα Σαββατοκύριακα ξεπερνούσε σταθερά τους 210.000, με κορυφές που άγγιζαν τους 250.000 επισκέπτες. Ένας στόχος που θα μπορούσε κάλλιστα να επιτευχθεί και φέτος.

Σύμφωνα με τους τεχνικούς της Brembo που συνεργάζονται στενά με όλους τους αναβάτες του MotoGP, η πίστα Automotodrom Brno μήκους 5.403 μέτρων θεωρείται μια εξαιρετικά απαιτητική πίστα για το σύστημα πέδησης.

Στην κλίμακα δυσκολίας από 1 έως 6, βαθμολογείται με 4, καθώς τα φρένα χρησιμοποιούνται 10 φορές ανά γύρο για συνολικά 31,5 δευτερόλεπτα.

Τέσσερις ζώνες πέδησης εμπίπτουν στην κατηγορία των εξαιρετικά απαιτητικών για τα φρένα, τρεις στην κατηγορία των μεσαία απαιτητικών και τρεις στην κατηγορία των ελαφρά απαιτιτικών.

Η πιο δύσκολη στροφή για τα φρένα

Η πιο απαιτητική στροφή για το σύστημα πέδησης στο Automotodrom Brno είναι η στροφή 3: Εκεί οι μοτοσυκλέτες MotoGP επιβραδύνουν από 297 km/h σε 104 km/h σε 4,4 δευτερόλεπτα, καλύπτοντας 228 μέτρα, ενώ οι αναβάτες ασκούν 4,9 kg δύναμης στη μανέτα του φρένου.  Η επιβράδυνση κορυφώνεται στα 1,5 g, η πίεση του υγρού φρένων Brembo φτάνει τα 10,4 bar και η θερμοκρασία του δίσκου από ανθρακονήματα ανεβαίνει στους 570 °C.

Το χατ-τρικ του Mike the bike

Το Brno φιλοξένησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για πρώτη φορά το 1965: τέσσερις διαφορετικοί νικητές στέφθηκαν στις τέσσερις κατηγορίες, κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο τότε που οι αναβάτες έτρεχαν σε περισσότερες από μια κατηγορίες.  Την επόμενη χρονιά, ο Μάικ Χέιλγουντ σάρωσε τους αγώνες 250cc, 350cc και 500cc για τη Honda.  Ο τελευταίος αναβάτης που κατέκτησε δύο νίκες σε ένα μόνο αγώνα ήταν το 1988 όταν ο Χόρχε Μαρτίνεθ τερμάτισε στην πρώτη θέση στα 80cc και στα 125cc με Derbi.  Ο τελευταίος κατασκευαστής που σημείωσε μια ολοκληρωτική νίκη ήταν η Honda το 1997, με τον Noboru Ueda να κερδίζει τα 125cc, τον Max Biaggi τα 250cc και τον Mick Doohan τα 500cc.

Τρόμος για τον Max

Με επτά νίκες στο Μπρνο, ο Max Biaggi μοιράζεται το ρεκόρ με τους Giacomo Agostini και Valentino Rossi.  Ο Biaggi πήρε πέντε συνεχόμενες νίκες από το 1994 έως το 1998: τις πρώτες τέσσερις στα 250cc και την τελευταία στα 500cc, την πρώτη του χρονιά στην κορυφαία κατηγορία με την ομάδα Kanemoto.  Στη γραμμή τερματισμού, έκανε μια σούζα με την Honda του, αλλά μια ριπή ανέμου παραλίγο να ανατρέψει τη μοτοσυκλέτα του.  Με ένα άγγιγμα στο πίσω φρένο της Brembo, ο Biaggi κατάφερε να κατεβάσει την NSR500 ξανά στου δύο τροχούς, αν και έσπασε τη ζελατίνα του φέρινγκ και στράβωσε μια ζάντα στη διαδικασία.

Τέλος στην ξηρασία

Το GP Τσεχίας του 2016 είδε τον Cal Crutchlow να θριαμβεύει, 7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Valentino Rossi. Κανένας Βρετανός αναβάτης δεν είχε κερδίσει αγώνα στην κορυφαία κατηγορία για 35 χρόνια.  Η τελευταία νίκη ήταν το 1981 όταν ο Barry Sheene κέρδισε τον αγώνα της Σουηδίας με Suzuki, μια εποχή που τα φρένα της Brembo δεν ήταν ακόμα η μοναδική επιλογή στους αγώνες.  Έτσι, ο Crutchlow έγινε ο πρώτος Βρετανός που κέρδισε ένα GP με μοτοσυκλέτα εξοπλισμένη με δαγκάνες και δίσκους Brembo.  Το 2016, τα κράματα αλουμινίου-λιθίου απαγορεύτηκαν, οπότε ο Crutchlow χρησιμοποίησε δαγκάνες από καθαρό αλουμίνιο, εναλλάσσοντας μεταξύ της ελαφριάς και της ενισχυμένης έκδοσης ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε αγώνα.

Brno, 21 Αυγούστου 1994.

Η πρώην τσεχοσλοβακική πίστα φιλοξενεί τον προτελευταίο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος 500cc.  Ο Mick Doohan εξασφαλίζει την όγδοη νίκη του στη σεζόν -έξι συνεχόμενες- κατακτώντας τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο στα 500cc.  Μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, ένα ατύχημα στο Άσσεν παραλίγο να στοιχίσει στον Doohan το δεξί του πόδι, αλλά μια επαναστατική καινοτομία της Brembo άλλαξε τη μοίρα του.  H Brembo ανέπτυξε ένα σύστημα πίσω φρένου που ελέγχεται από μια αντλία φρένου που λειτουργεί με τον αντίχειρα στο αριστερό τιμόνι, επιτρέποντας στον Doohan να ανακτήσει τον πλήρη έλεγχο του πίσω φρένου της μοτοσυκλέτας του.  Αυτό όχι μόνο τον βοήθησε να επιστρέψει στους αγώνες, αλλά έγινε και βασικός παράγοντας για τους πέντε συνεχόμενους παγκόσμιους τίτλους του στην κορυφαία κατηγορία.  H Brembo μετέτρεψε ένα απειλητικό για την καριέρα του πρόβλημα σε μια πρωτοποριακή λύση.