Μόλις στα 23 της, η Beatriz Neila έχει ήδη καταφέρει πολλά, τόσο εντός όσο και εκτός πίστας. Η τετράκις Πρωταθλήτρια Ευρώπης Γυναικών συνδύαζε, μέχρι και πέρυσι, τους αγώνες της με πλήρεις πανεπιστημιακές σπουδές στο δίκαιο. Ένα δύσκολο εγχείρημα, όπως παραδέχεται και η ίδια η Beatriz…

«Αποφοίτησα πέρυσι, αμέσως μετά τον πρώτο Γύρο του WorldWCR στο Misano. Είμαι πολύ περήφανη γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάνεις αθλητισμό και σπουδές ταυτόχρονα. Μου πήρε τέσσερα χρόνια και τώρα έχω πτυχίο νομικής και μεταπτυχιακό στο Διεθνές δίκαιο. Ήταν δύσκολο, ειδικά στην αρχή, γιατί ήταν μια νέα φάση για μένα. Αλλά μετά άρχισα να απολαμβάνω τη διαδικασία και όλα έγιναν λίγο πιο εύκολα. Όταν έφτασε η τελευταία χρονιά των σπουδών μου, ήξερα ότι θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη γιατί θα συνέπιπτε με την πρώτη χρονιά του πρωταθλήματος WorldWCR. Και είχα δίκιο – στην αρχή του 2024 ήταν πολύ απαιτητικά τα πράγματα με όλα τα μαθήματα, τις εξετάσεις, τις παρουσιάσεις, και ταυτόχρονα έπρεπε να προπονηθώ με μια νέα μοτοσυκλέτα, την R7, πολύ διαφορετική από την 300 που οδηγούσα πριν. Ήταν μια πρόκληση, αλλά τα κατάφερα – αποφοίτησα και τερμάτισα και 4η στο WorldWCR».

«Είμαι άνθρωπος που του είναι δύσκολο να είναι "tranquilla" (χαλαρή), μου αρέσει να είμαι απασχολημένη, να κάνω πολλά πράγματα. Και νομίζω πως έτσι κατάφερα να τα συνδυάσω όλα. Είμαι ένα άτομο που απλώς δουλεύει, δουλεύει, δουλεύει. Δεν ένιωσα ποτέ ότι χάνω κάτι από τη φοιτητική ζωή, γιατί ειλικρινά προτιμώ να μελετώ ή να προπονούμαι»!

Τα δίνει όλα, εντός κι εκτός πίστας

Τώρα που ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές της σπουδές, η Beatriz μπορεί να επικεντρωθεί πλήρως στη σεζόν 2025 του WorldWCR. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει σκεφτεί και τα μακροπρόθεσμα σχέδιά της για καριέρα εκτός πίστας.

«Ο στόχος φέτος είναι να κερδίσω. Είμαι 23 χρονών, ενώ η Maria, η Roberta, η Sara είναι 28 ή 29 με πολλή εμπειρία, στην Moto3 ή στην MotoE, με εξαιρετικές ομάδες, με τηλεμετρία, τα πάντα, οπότε για μένα μια θέση στην πρώτη τριάδα θα ήταν ήδη θετική».

«Πριν ξεκινήσει το WorldWCR, πίστευα ότι το δίκαιο ήταν το σχέδιο Α και ο αθλητισμός το σχέδιο Β, γιατί είναι δύσκολο να φτάσεις σε υψηλό επίπεδο στους αγώνες. Αλλά τώρα, με αυτό το πρωτάθλημα, το σχέδιο Β έγινε το σχέδιο Α γιατί σημαίνει πολλά για μένα. Πιστεύω ότι το πρωτάθλημα προσφέρει στις γυναίκες μια καλή ευκαιρία να δείξουμε στον κόσμο τι μπορούμε να κάνουμε πάνω σε μια μοτοσυκλέτα και γι’ αυτό είμαι απόλυτα αφοσιωμένη σε αυτό τώρα».

«Όσο για το μέλλον, θα ήθελα να δουλέψω ως δικηγόρος, αλλά στον χώρο του αθλητισμού. Το σχέδιό μου έχει αλλάξει, γιατί όταν ξεκίνησα να σπουδάζω, σκεφτόμουν να γίνω κρατική δικηγόρος, καθώς μου αρέσει και η πολιτική. Νομίζω ότι ο χώρος του αθλητισμού και του δικαίου μοιάζουν, γιατί όταν ένας δικηγόρος βρίσκεται στο δικαστήριο, έχει συμβούλους, ναι, αλλά αυτός είναι που ανεβαίνει στη σκηνή και κρατάει τα πάντα. Και εδώ είναι το ίδιο, γιατί έχω την ομάδα μου, αλλά όταν φοράω το κράνος μου, είμαι μόνο εγώ και η μοτοσυκλέτα μου».

Η «φυλή» της

Μακριά από την πίστα, η Beatriz αναγνωρίζει τον ρόλο που έχει παίξει η οικογένειά της στην επιτυχία της. Έχει πολύ στενή σχέση με τους γονείς και τα αδέρφια της, που είναι δίπλα της σε κάθε βήμα.

«Η οικογένειά μου με στηρίζει πάρα πολύ. Αν αποφασίσω να γίνω δικηγόρος, θα μου δώσουν την καλύτερη υποστήριξη και αν αποφασίσω να επικεντρωθώ σε αυτό το άθλημα και να προσπαθήσω να γίνω η καλύτερη, θα με στηρίξουν πολύ με προπονήσεις, δύο μέρες στην Βαλένθια, δύο μέρες στην Motorland, ο πατέρας μου να λέει ‘εντάξει, θα το οργανώσουμε έτσι’, ή ‘θα προπονηθούμε έτσι’».

«Έχω δύο μικρότερα αδέρφια, την Carla και τον Raul. Είμαστε πολύ δεμένοι, και ηλικιακά, καθώς εγώ είμαι 23 και αυτοί 21 και 20. Ο αδερφός μου κι εγώ ξεκινήσαμε την οδήγηση ταυτόχρονα, αλλά ο πατέρας μου αρχικά αγόρασε τη μοτοσυκλέτα για τον αδερφό μου, όχι για μένα, γιατί θεωρούσε ότι είναι άθλημα για αγόρια, όχι για κορίτσια. Ο αδερφός μου δυσκολεύτηκε να συνδυάσει οδήγηση και σχολείο, οπότε τελικά η οικογένεια επικεντρώθηκε σε μένα. Δούλεψα σκληρά, τόσο στο γυμναστήριο όσο και στις σπουδές μου. Μου είπαν βασικά, ‘αν περάσεις τα μαθήματά σου στο σχολείο, μπορείς να οδηγήσεις, αλλά αν αρχίσεις να παίρνεις χαμηλούς βαθμούς’»…

«Ο αδερφός μου δεν έρχεται συχνά να με δει στις πίστες, αλλά κάνει πολύ motocross. Είναι πολύ καλός και είναι σαν δάσκαλος για μένα, μου δίνει συμβουλές και καθοδήγηση και αυτό είναι υπέροχο. Οι τρεις μας – ο αδερφός μου, η αδερφή μου κι εγώ – είμαστε σαν "piña", μια φυλή. Η αδερφή μου είναι τα πάντα για μένα και είμαστε μαζί κάθε ώρα της ημέρας».

«Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά όταν έχω, μου αρέσει να περνάω χρόνο με την οικογένεια, κάνοντας απλά πράγματα όπως να βλέπουμε ταινίες ή να παίζουμε παιχνίδια μαζί».

Η συνεργασία είναι το κλειδί

Φαίνεται να υπάρχει ένα πνεύμα συνεργασίας μεταξύ των αθλητριών στο WorldWCR, κάτι που η Beatriz εκτιμά και ενισχύει όπου μπορεί. Επιθυμεί επίσης να δει το πρωτάθλημα να εξελίσσεται και να μεγαλώνει.

«Είμαι άτομο που θέλει να βοηθάει τους πάντες. Οπότε, αν έρθει μια αναβάτρια και με ρωτήσει για στρατηγική – τι θα κάνεις στην πρώτη στροφή – ή για τις σχέσεις μετάδοσης, θα της απαντήσω. Έχω καλές σχέσεις με όλους. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει λίγος ανταγωνισμός μεταξύ των Ισπανίδων, αλλά από τη δική μου πλευρά δεν είναι έτσι».

«Στο μέλλον, θα ήταν ωραίο να βλέπαμε το WorldWCR να μοιάζει περισσότερο με το MotoGP ή το WorldSBK, έχοντας μια μικρή κατηγορία, μεσαία κατηγορία και ανώτατη κατηγορία. Αλλά είναι δύσκολο. Είναι δύσκολο γιατί είμαστε πολλές τώρα, αλλά έχουμε μόνο αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Κέρδισα το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα τέσσερις συνεχόμενες φορές, αλλά για παράδειγμα φέτος το επίπεδο είναι λίγο χαμηλότερο εκεί γιατί νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη από την Dorna και την FIM, ώστε τα κορίτσια να μπορούν να ξεκινήσουν από εκεί πριν ανέβουν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα».

Μια ολοκληρωμένη αθλήτρια

Δεν είναι υπερβολή όταν η Beatriz λέει ότι της αρέσει να είναι απασχολημένη. Σαν να μην έφταναν οι υποχρεώσεις του WorldWCR, η Ισπανίδα σκοπεύει να συμμετάσχει και σε άλλες αθλητικές διοργανώσεις φέτος.

«Απλά αγαπώ τον αθλητισμό. Για παράδειγμα, το τρίαθλο. Πριν δύο χρόνια έκανα το πρώτο μου τρίαθλο και ήταν καταπληκτικό. Θέλω να κάνω άλλα δύο φέτος, μετά το Donington και επίσης μετά την Jerez. Μου αρέσει να κάνω “μικρά τρίαθλα” μόνο για μένα, ως μέρος της προπόνησής μου – έκανα ένα την προηγούμενη εβδομάδα! Κάνω επίσης πολύ Hyrox, ένα είδος CrossFit και θα ήθελα να συμμετάσχω στον μεγάλο διαγωνισμό Hyrox το Νοέμβριο στην Μαδρίτη».